حتي اين تفاوت‌ها در شغل‌ها و شخصيت‌هاي مختلف و وضعيت‌هاي روحي متفاوت قابل مشاهده است.

هنگامي كه خانم‌ها مي‌خواهند احساسات صادقانه خويش را به خصوص در مواقع بحراني زندگي نسبت به خانم‌هاي ديگر ابراز كنند، با يكديگر دست نمي‌دهند بلكه دست‌هاي فرد مقابل را به نرمي در دست‌هاي خود گرفته و با حالت چهره، همدردي عميق خود را بيان مي‌كنند.

چنين رفتاري در برخورد با آقايان به ندرت اتفاق مي‌افتد. به نظر مي‌رسد خانم‌ها اين رفتار را فقط براي ارتباط با همجنسان خود انتخاب كرده‌اند.

از نحوه دست دادن افراد مي‌توان بسياري از خصوصيات كلي يا لحظه‌اي آن‌ها را با دقت زيادي تشخيص داد.

كف دست عرق كرده و خيس نشان‌دهنده دلهره و نوعي هيجان غيرعادي است. اگر كف دست شما زياد عرق مي‌كند، به احتمال زياد شخصيت نگران و مضطربي داريد. به خاطر داشته باشيد كه اگر اين گونه‌ايد حتما دست‌هايتان را قبل از دست دادن با ديگران خشك كنيد.

حتي بعضي‌ بيماري‌ها نيز در كف دست‌هاي شما علايمي ويژه ايجاد مي‌كنند. در بيماري پركاري غده تيروييد كف دست‌ها مرطوب و گرم مي‌شود و در هنگام اضطراب كف دست‌ها مرطوب و سردند.

سست و شل دست دادن بيانگر شخصيتي سرد، درونگرا و احتمالا متكبر است.

بيش از حد محكم دست دادن نيز به همين اندازه ناراحت‌كننده و خارج از عرف است. به ويژه در نخستين ملاقات‌ها بايد از هر دوي آن‌ها بپرهيزيم وقتي با كسي دست مي‌دهيد دقت كنيد كه دست او روي دست شما قرار مي‌گيرد يا زير دستانتان؟

اگر كف دست فردي در دست دادن، روي دست فرد ديگري قرار بگيرد، نشان‌دهنده تمايل بر تسلط و اعتماد به نفس او و همچنين علاقه به كنترل رابطه از سوي او دارد.

بر عكس اگر كف دست فردي زير قرار بگيرد، نشان‌دهنده تمايل آن فرد به تحت تسلط بودن و واگذاري حق تصميم‌گيري شخصي به فرد مقابل است. همچنين وقتي فردي در موقع دست دادن دست خود را بالاتر از حد معمول (در حد كمر) قرار داد نشان از تكبر و رييس مابي آن فرد دارد.

اما دست دادن با شغل افراد نيز ارتباط دارد. به طور مثال بسياري از ورزشكاران هنگام دست دادن نيرو و قدرت خويش را كنترل مي‌كنند،‌ در نتيجه به آرامي دست مي‌دهند.

هنرمندان چيره‌دست و ماهر، نوازندگان و جراحان نيز مراقب دست‌هاي خود بوده و به آن‌ها حساسند و در محافظتشان مي‌كوشند.

دست دادن ديپلماتيك هم خاص سياستمداران است كه اين از خصوصيات بارز آمريكاييان است. اين نوع دست دادن به ويژه طي مبارزات انتخاباتي توسط كانديداها و يا ملاقات‌هاي رسمي سران و وزيران ديده مي‌شود.

شكل معمول آن گرفتن شانه يا بازو با دست چپ هنگام دست دادن، امري معمول است. تهنيت و درود دو دوست قديمي به اين شكل پذيرفتني است، اما براي بسياري از افراد در مواجهه با كساني كه آشنايي چنداني با آنان ندارند،‌ اين‌گونه دست دادن ناخوشايند است آنان اين امر را به عنوان حركتي تظاهرآميز و رياكارانه تلقي مي‌كنند، اما هنوز بسياري از سياستمداران به انجام اين عمل اصرار مي‌ورزند.

همچنين آداب و رسوم دست دادن در كشورها و فرهنگ‌هاي مختلف متفاوت است. فرانسوي‌ها درست مثل ما در هنگام ورود و خروج با يكديگر دست مي‌‌‌دهند. آلماني‌ها تنها يك بار با هم دست مي‌دهند. برخي از آفريقايي‌ها پس از هر بار دست دادن، بشكن مي‌زنند كه حاكي از رهايي و آزادي است. مردم برخي از كشورها هم دست دادن را خوب نمي‌دانند. آمريكايي‌ها خيلي محكم دست مي‌دهند كه احتمالا از رقابت‌هاي سنگين جسمي مانند كشتي سرخ‌پوستان نشات گرفته است. پيچيده‌ترين شكل دست دادن را سياهان آمريكايي دارند كه عملا شامل چند عمل پيچيده است.

دست دادن شكل تكامل يافته‌اي از ارتباطات غير كلامي است كه طي ساليان سال به نمادي جهاني در ارتباطات بدل شده است. مثلا بالا نگه داشتن دو دست كه دلالت بر همراه نداشتن سلاح دارد، بعدها به درود و تهنيت و صلح‌طلبي در ابتداي خوشامدگويي بدل شده است. رومي‌ها با الهام از اين عمل دست بر سينه مي‌گذاشتند. آن‌ها حتي به جاي دست دادن، بازوهاي هم را مي‌گرفتند. دست دادن امروزي نشانه‌اي از خوشامدگويي و پذيرايي است. تماس كامل دو كف دست، بيانگر صميميت و حاكي از يكرنگي و يكي بودن است.